شهر هوشمند که به تازگی در شهرسازی، مهندسی شهرسازی، برنامه ریزی شهری و طراحی شهری مطرح شده (به انگلیسی: Smart city) به شهری گفته می شود که داری شش معیار اصلی زندگی هوشمند جدید از جمله: اقتصاد هوشمند، حمل نقل هوشمند، محیط هوشمند، شهروندان هوشمند، روش زندگی هوشمند و در آخر یک مدیریت اداری هوشمند باشد.
اصطلاح "شهر هوشمند" هنوز به طور بسیار گستردهای در ادبیات برنامهریزی فضایی یا تحقیقهای شهری استفاده نشده است و هنوز هم شناسایی جنبههای مختلف آن به عنوان یک اصل برای بسط جزئیات بیشتر به طور کامل ممکن نیست. میشود آن را فنآوری، رشد و نمو، یا قوانین و مقررات اداری تلقی نمود. شهر هوشمند بیش از یک شهر دیجیتال است. شهری هوشمند است که قادر به پیوند سرمایه فیزیکی با سرمایه اجتماعی به منظور توسعه خدمات بهتر و زیرساخت باشد. آن گونه است که قادر به گرد همآوردن فنآوری، اطلاعات، و دیدگاه سیاسی، برحسب یک برنامه منسجم و بهبود خدمات شهری میشود. اشتباه است فکر کنیم که ساخت شهرهای هوشمند نیاز به سرمایهگذاری فقط در حوزهIT (فنآوری اطلاعات) دارد؛ آنچه شهرها نیاز دارند استفاده از IT به عنوان وسیلهای برای انتقال اهداف و مقاصد محلی (و ملی و سطوح EU) است
ادامه مطلب ...